اولیس جویس (عصاره‌ی داستان)

حقیقت آن‌که داستان «اولیس» لابه‌لای اساطیر یونان، تاریخ وجغرافیا و افسانه‌های ایرلند، مناسک مسیحیت، انواع سبک‌های ادبی، سیلان خودآگاهی و تک‌گوئی درونی، اشارات ادبی و فلسفی و حتی علمی، پاره‌هایی از زندگی جویس و خانواده‌ی جویس، زندگی روزمره‌ی دابلینی‌ها، تکه‌هایی از ترانه‌ها و اپراهایی که خواندن آنها رواج داشته (در «اولیس» به چند اپرا و ۳۰۴ ترانه و ۵۲ شعر کودکانه و آواز به اصطلاح «کوچه‌باغی» اشاره شده است) و اشاره به بیش از هزار شخصیت که هر کدام نمونه‌ای از صاحبان مشاغل و حرفه‌های گوناگون هستند، پراکنده و پنهان شده است.

در این میان چگونه می‌توان از «داستان» اولیس سر درآورد؟ این داستان در واقع همان قصه‌ی ساده‌ای است که «از هر زبان که می‌شنوم نامکرر است». سه شخصیت اصلی هم بیشتر ندارد: استیون ددالوس، لئوپولد بلوم و زنش مالی بلوم. اما بیرون کشیدن این قصه‌ی ساده از دل متن کتاب به کوششی طاقت‌فرسا نیاز دارد که حتی مشتاق‌ترین و کنجکاوترین خواننده را مایوس می‌کند.

بنابراین، تنها راه برای کسانی که فقط داستان و رمان می‌خواهند، آن است که عصاره‌ی داستانی هر بخش را به زبان راحت و ساده و بدون اشارات و تلمیحات و «بازی‌های زبانی» بخوانند. این کتاب همان «عصاره‌ی داستانی» است .